Tussenstand 2019

Begin juni heeft onder andere de ING Bank de balans opgemaakt voor het wegtransport in Nederland. Deze zogenoemde tussenstand pakte niet onverdeeld succesvol uit, zo is hier te lezen.

De groeipercentages zijn gematigd ten opzichte van eerdere jaren en traditiegetrouw pakt het rendement voor de sector door de bank genomen negatief uit. Wegtransportreus Waberer met meer dan 4000 trucks gaat drastisch ingrijpen omdat de prijzen niet in lijn zijn met de kosten. Tegelijkertijd kondigt de Gemeente Amsterdam aan dat in 2030 de hele stad uitstootvrij is en dus zo snel als mogelijk geen dieseltruck de stad meer inkomt. Hoe kan een jarenlang verliesgevende sector zich ooit goed voorbereiden op deze uitdagingen op het gebied van duurzaamheid?

Als je het zo op een rijtje zet is de toekomst van de sector een onmogelijke puzzel. Een puzzel waarvan je nog veel stukjes mist, omdat het simpelweg de duurzame alternatieven nog niet bekend zijn. De dieseltruck zal verdwijnen, maar wat wordt zijn opvolger?
Maar ook een puzzel die geen goede basis heeft waarop hij uitgelegd kan worden. Geen mooie egale vaste plank waarop je alle stukjes netjes om kunt draaien en rustig bekijken. De basis van de sector is meer een woeste zee, waarop iedereen constant op moet letten niet te verdrinken.

Wat prettig om naast Waberer ook een bedrijf als Peter Appel Transport in de sector te hebben. Peter Appel zelf geeft aan volledig voor wegtransport te gaan en te blijven investeren in nieuwe voertuigtechnologie en ICT. Voor H.N. Post en Zonen een mooi voorbeeld van hoe het zou moeten kunnen. Wegtransport alleen moet gezond zijn en niet hoeven leunen op allerlei waarde toevoegende diensten om rendabel aangeboden te kunnen worden.
Ja, het is heel ingewikkeld om de juiste prijs op een transportdienst te plakken. Dat moet ook ieder bedrijf voor zich weten. Wel kunnen we op basis van de resultaten uit het verleden concluderen dat we er als sector niet zo goed in zijn…
We moeten ons realiseren dat anders denken vereist is om wel rendabel te worden. Wat mij betreft kan dat al door 1 ding te beseffen: meer is zeker niet altijd beter.
Wat ik daarmee bedoel? In de hele sector is alles er op gericht om zoveel mogelijk te rijden. Die auto’s moeten rijden. Stilstand is achteruitgang. Uiteraard allemaal goede punten, maar kijkend naar het uitvoeren van een transport, weten ook alle wegtransporteurs dat ruim 75% van de kosten elke minuut en elke kilometer meebewegen. Meer opdrachten betekent dus ook direct (veel) meer kosten. De doelstelling van een wegtransporteur moet dan ook het minimaliseren van uren en kilometers zijn en niet maximaliseren van het aantal opdrachten. En daar gaat het nogal eens mis naar mijn idee.
Bij H.N. Post en Zonen bekijken we per klant in hoeverre de activiteiten waarde toevoegen aan ons bedrijf. Soms kom je dan tot de harde conclusie dat klant en vervoerder niet bij elkaar passen. Dat voelt niet als heel dienstverlenend… Maar toch, om verder te komen, moeten keuzes gemaakt worden. Dat is dan hard, maar wel eerlijk en beter voor de toekomst.  En dat is toch uiteindelijk wat ons als bedrijf en in het groot de sector verder moet brengen.

Het gaat namelijk echt gebeuren. De plannen van de gemeente Amsterdam gaan door en ook de wegtransportsector blijft gewoon bestaan ondanks de minnen die er al jaren staan. Voor ons als H.N. Post en Zonen met wegtransport als kernactiviteit dus een must om de puzzel te gaan leggen. We zijn al jaren geleden begonnen om een stabiele basis te creëren. Een basis waarop we de uitdagingen van de toekomst als nieuwe puzzelstukjes kunnen neerleggen, onderzoeken en zeker gaan proberen stukjes aan te leggen.  We houden u op de hoogte.

 Dé Post